Λοιπόοον, να 'μαι πάλι μετά από πολύ καιρό. Όχι, η ονειροπόλα δεν σταμάτησε να ονειρεύεται, αντιθέτως θα έλεγα, τώρα ονειρεύομαι πιο πολύ από ποτέ. Και έχω άπλετο χρόνο γι'αυτό. Και μόνο το 2ωρο που κάνω για να κατέβω καθημερινά σχεδόν Αθήνα με την συγκοινωνία, είναι αρκετό για να φτιάξω στο μυαλό μου ένα τετραήμερο ταξίδι κάπου στην Ευρώπη ή την διακόσμηση του ιδανικού μου σπιτιού. όπως έλεγε όμως και ο Χατζηγιάννης, μόνο στα όνειρα μπορώ να τα αγγίξω (όχι, δεν ακούω μωλέεε, αλλά και ποιος δεν το ξέρει αυτό το άσμα?). κάπου εδώ θέλω να πω δημοσίως (!) ένα ταπεινό συγγνώμη για την συνεχή μου αργοπορία σε όποια ραντεβού έχω στην Αθήνα, δεν μπορούσα ποτέ να οργανώσω καλά τον χρόνο μου (δεν θα αρέσει νομίζω αυτό στον μελλοντικό μου εργοδότη ε?). Το βλέμμα κουταβιού που ζητάει γκαλίτσα και φαγάκι με τα κατεβασμένα αυτιά είναι ένα από τα κόλπα μου όταν φτάνω μετά από μισή ώρα, αλλά αρχίζει να μην πιάνει. Έτσι, τώρα τελευταία, αρχίζω και ψάχνω τρόπους διαφυγής βλέποντας το αγριεμένο βλέμμα των φίλων μου. Sorryyy..
πριν λίγο κοιτούσα κάποιες παλιές μου σημειώσεις, σκέψεις της στιγμής και βρήκα μια φράση που δεν μπορώ να θυμηθώ αν την άκουσα ή οτιδήποτε άλλο. κάτω-κάτω λοιπόν με μικρά γραμματάκια έγραφα "οι άνθρωποι πεθαίνουν από κοινή λογική". Κατευθείαν λοιπόν, μου ήρθαν στο μυαλό κοινές΄φράσεις τύπου "σκέψου λίγο λογικά", "λογικέψου" και άλλα τέτοια.. Δεν λέω, αν δεν είχαμε λογική δεν θα μπορούσαμε να βάλουμε κάποια πράγματα σε τάξη ή να συνυπάρχουμε με άλλους "λογικούς" ανθρώπους γύρω μας. Αλλά, δεν το έχουμε παρακάνει νομίζετε??
η κοινή λογική έχει αρχίζει να μας κατακλύζει. Βάζοντας την παιδική μου φαντασία λοιπόν, σκέφτομαι την λογική ως μια μεγάλη ομάδα μικρών πλασμάτων, οι οποίες έχουν την μορφή μεγάλων σε ηλικία κυριών, με στρογγυλά γυαλιά, αγριεμένα μάτια με έντονο βλέμμα αυστηρής κριτικής που κυκλοφορούν γύρω μας και επιβλέπουν κατά πόσο εφαρμόζονται οι κανόνες (η κοινή λογική θα έλεγε εδώ οτι είμαι τρελή και παλαβή που σκέφτομαι τέτοιες μπούρδες). Αnyway, αυτό που θέλω να πω είναι οτι θα ήταν ωραίο αν αφήναμε την κοινή λογική στην άκρη λίιιιιιιιιγο συχνότερα. Ατά τα ουτοπικά από εμέ. (πολύ έγραψα, κουράστηκα πάλι)
Θα μπορούσα να πω μόνο "πόσο τέλειο είναι αυτό το τραγούδι/συγκρότημα" και "πόσο απίστευτα με ταξιδεύουν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλα αποφάσισα να πω επίσης πως το θέμα τούτο της λογικής έχει πολυσυζητήθει τόσο εκτένως και τόσο χωρίς αποτέλεσμα...
Ναι, οι άνθρωποι πεθαίνουν από και με και χωρίς κοινή λογική όπως πεθαίνουν και από αγάπη, φοβο και τα λοιπά βασικά:Ρ
Γενίκα όποια πέτρα και αν σηκώσεις...αλλά πολύ ωραίο θέμα!!!
Ναι το χουμε παρακάνει μάλλον και πιθανότατα να το ξαναπαρακάνουμε πολλές φορές ακόμα!!! Είναι θέμα ρίσκου νομίζω εγώ, η ισορροπία μεταξύ λογικής και ευαισθησίας...
Δικιο εχεις Stef,αλλα σκεψου μονο αυτο:Αν αποβαλεις την λογικη απο την καθημερινοτητα,θα καταληξεις καπως σαν εμενα!Αυτο δεν ξερω κατα ποσο ειναι καλο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερα απο την πλακα,ολοι μας πρεπει να καταλαβουμε οτι ζουμε την δικη μας ζωη,με τις δικες μας αποφασεις και χαρασουμε(στα ορια του δυνατου) τον δικο μας δρομο.Εκει μπαινει και η "αλογη λογικη" σαν σαρακι και μας παρασαρνει:¨Τι θα κανεις εκει?¨,¨Μην κανεις τουτο ή το αλλο¨,¨Γινε ελεγχομενος!¨ και αλλα τετχια.Δεν λεω να τα διαλυσουμε ολα και να μην υπολογιζουμε τιποτα,αλλα να μην παγιδευομαστε κιολας σε καταστασεις που δεν μας προσφερουν τιποτα και ειναι στην τελικη εις βαρος μας.
Εξαλλου οτι και να κανουμε,καποια θα τα μετανοιωσουμε και με αλλα θα αισθανομαστε περηφανοι καποτε.Ετσι ειναι στην τελικη,αλλα αρκει να τα εχουμε επιλεξει εμεις..