Imagine you..

My jealousy is killing meeee (έλα μωρή Britney)

Η ζήλια φέρνει χωρισμό..πρέπει να την ελέγχετε! Η ζήλια εμπεριέχει τη σύγκριση του εαυτού με τους άλλους. Η κοινωνική σύγκριση επίσης ζούσε και βασίλευε πάντα στις κοινωνίες, καθώς προάγει και την ανάπτυξη και πρόοδο. Αυτά βρίσκονται στα βιβλία και στα περιοδικά. Τώρα στην πραγματικότητα.
Είχα παλέψει και το είχα νικήσει, αμέ!! Όχι γιατί έβλαπτα κανέναν, μόνο τον εαυτό μου. Αλλά δεν είναι και λίγο. Ο καθένας την εκφράζει με διαφορετικό τρόπο. Άλλοι με φωνές, τσιρίδες και σκηνές. Εγώ κάνω το αντίθετο. Κλείνομαι στο καβούκι μου, κλείνω πορτοπαράθυρα, κατεβάζω στόρια, παίρνω τα μπογαλάκια μου και την κάνω, χτίζω ένα πελώριο, χρωματιστό τείχος (χρωματιστό γιατί την κάνω χαρωπά, ωσάν να μην συνέβη τίποτις). Στρατιώτεεεες, υποχώρηση.
μήπως όμως δεν είμαι και τελείως τρελή? Λέω μήπως έχω ένα λόγο που ζηλεύω? Το ευχαριστιέμαι όταν μου αραδιάζουν όλες τις ερωτικές τους εμπειρίες? Ουυυυ τρελαίνομαι, μη σου πω οτι φτιάχνομαι κιόλας! Και αφού το κάνεις που το κάνεις βρε παιδάκι μου, κάνε με να νιώσω και λίγο ξεχωριστά και μοναδικά. Αλλιώς τι κάνουμε εδώ μαζί? Να πάω να βάλω το όνομα μου στη λίστα σου?
Εκτός αν είναι δική μου μαλακία που όταν είμαι σε σχέση, ξεχνάω όλες τις προηγούμενες, καθώς μου φαίνονται έτσι και αλλιώς αδιάφορες.
Τέλος. Ορκίζομαι να μην ξανακυλήσω για κανέναν και για τίποτα.

You tried to taste me and I taped my tounge the southern tip of your body

Thinking of Today

Για να δούμε τι με απασχολεί αυτό τον καιρό? Καλά, εκτός από τα υπαρξιακά μου ζητήματα. Ξεκουράζομαι στην Αθήνα προς το παρόν. Όχι και άσχημα, αν εξαιρέσουμε το γεγονός οτι ΜΙΣΩ το καλοκαίρι και τρώω όλη τη ζέστη στη μάπα (συγγνώμη παρεκτράπην). Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα μωρέ, δεν πρέπει να γκρινιάζω.
Με τα λιγοστά (μην πω μηδαμινά) μου χρήματα τριγυρνώ στο κέντρο της Αθήνας, προσπαθώντας απελπισμένα να βρω ό,τι πιο φτηνό. Τρώω ώρες στο ίντερνετ, νομίζοντας πως εγώ όντας πιο έξυπνη από όλους τους άλλους, θα βρω μια ιστοσελίδα (και κανείς άλλος δεν θα γνωρίζει) που θα περιέχει τα πιο φτηνά και δωρεάν πράγματα evaaa..Έχει και αυτό την πλάκα του όμως! Όπως όταν πριν κάποιους μήνες αποφασίσαμε να βγούμε με μια φίλη μου σε ένα σχετικά φτηνό μαγαζάκι και καταλήξαμε να μοιραζόμαστε ένα ανθρακούχο νερό! (μην δω κάποιο σχόλιο που να περιέχει τις λέξεις γύφτισσα, τσιφούτα ή λέξη παρόμοιας ρίζας ή σημασίας παρακαλώ)
Επίσης, ο χρόνος μου περνάει ευχάριστα όταν χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής βρωμιάς..εεε..μεταφοράς ήθελα να πω. Εκτός από την μόνιμη, ξεχωριστή, μοναδική δυσοσμία που προσφέρει κάθε λεωφορείο, τραμ, μετρό τώρα το καλοκαίρι διαθέτει και κάθε λογής ανθρώπους. Ένας καθημερινός ζωολογικός κήπος. Από μια μαυροφορεμένη κυρία με τρεις τσάντες γεμάτες εκκλησιαστικά βιβλία, έντονο βλέμμα και ένα περίεργο κιτρινωπό ρόφημα σε ένα βάζο (που ομολογώ σκιάχτηκα ολίγον), μέχρι μια κατακαημένη γιαγιάκα με έξι εγγόνια που τα μισά κλαίνε επειδή θέλουν παγωτό εδώ και τώρα και τα άλλα μισά χοροπηδούν αφηνιασμένα. Κορυφαία χθεσινή παρουσία: μια κυρία 40 περίπου χρόνων με λαμέ κοντό φόρεμα, κουρούμπελο από το ποτό, να σέρνει την chanel τσάντα της και να τρώει τούμπες σε όλη τη διαδρομή. Λατρεύω την Αθήνα, είμαστε μοναδικοί, πως να το κάνουμε!
Συμπεραίνουμε λοιπόν από τα παραπάνω οτι, όχι τελικά δεν με απασχολεί κάτι σοβαρό. Κατάφερα να παγώσω τα προβλήματα μου έστω και για λίγο και να ζήσω το σήμερα. Ναι τα κατάφερα! Νομίζω το αξίζω μετά από τόση προσπάθεια, διάβασμα και τόσες αλλαγές, ε?