Τις τελευταίες μέρες αντιλήφθηκα πόσο διαφορετικά μπορεί να οριστεί η ευτυχία, οι μικρές στιγμές για να είμαι πιο ακριβής. Κοινώς συνειδητοποίησα πως όλοι ζουν στην κοσμάρα τους. Κατά ένα περίεργο τρόπο, μου άρεσε πολύ αυτή η καίλα. Γιατί σημασία έχει ν' αποδέχεσαι και να σέβεσαι την κοσμάρα του άλλου, όσο διαφορετική και αν είναι από τη δική σου. Θα δώσω παραδείγματα όμως με φίλες μου, στις οποίες αφιερώνω και αυτή την ανάρτηση.
Πρώτη περίπτωση : Κολλημένη στο msn με τις ώρες. όχι, για να είμαι πιο ακριβής εναλλαγή msn- κινητού. Απάθεια προς τον κόσμο γύρω της, ανταποκρίνεται μόνο στην τρίτη επανάληψη της ερώτησης και τα μάτια της γίνονται ωσάν του ψαριού (έχω και φωτογραφίες ως απόδειξη)
Δεύτερη περίπτωση : Έρωτας τρελός και παθιασμένος. φιλιά μπροστά μας, μπροστά στον σουβλατζή, στο ταμείο του supermarket.. Σεξ παντού και πάντα χωρίς διακοπή. Φωτογραφίες σε κάθε πιθανή τσόντα...εε πόζα ήθελα να πω.
Τρίτη περίπτωση : Σε διαφορετικό μαγαζί κάθε βράδυ, 3-4 ποτά κατά μέσο όρο, μια τραγελαφική ιστορία τη φορά, πολλές γνωριμίες, ξερή μέχρι την επόμενη μέρα το απόγευμα.
Τέταρτη περίπτωση (εγώ) : Τα πόδια μου στην πισίνα του ξενοδοχείου, βιβλίο στο χέρι και διακοπή κάθε δέκα λεπτά, για να χαθώ σε κάποιον "άγνωστο"πλανήτη και την μυρωδιά που μπορεί να έχει.
Διαγωνισμός. Ποιά περίπτωση παραδείσου είναι η πιο ξενέρωτη? Ποια άραγε?Εεεπ..Είπαμε σεβασμός και αποδοχή...Αρκεί να υπάρχει ευτυχία.
την ευτυχία την διαμορφώνουμε.αυτό με παρηγορεί!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ όλα καλά είναι με λίγο μέτρο. Πάντως η πρώτη περίπτωση ακούγεται και πολιτικά ορθώς θα μπορούσε να ανακηρυχθεί ως η πιο ξενέρωτη...λολ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ, όλοι είναι στην κοσμάρα τους και το σεβόμαστε αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να κάνουμε ΕΜΕΙΣ πράγματα που μας ευχαριστούν. Η ευτυχία βρίσκεται σε αυτό που κάνεις και αν δεν αρέσει στον άλλον πρόβλημά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά οκ χρειαζόμαστε και κάποιον άλλον για να μοιραστούμε την ευτυχία και θα μου πεις αυτό το βρίσκεις στην πορεία...
Και για να σου πω την αλήθεια, κανένας δεν έγινε ευτυχισμένος ενώ είναι τελείως ρεαλιστής. Λίγο κοσμάρα δεν είναι κακό τελικά...
Ωσάν η δεύτερη περίπτωση (παθιασμένος έρωτας και τα λοιπά) έχω να δηλώσω πως ο παράδεισος δε βρίσκεται εκει. ουτε στην πρώτη περίπτωση ούτε στην τρίτη. βρίσκεται εκείνη τη σ΄τιγμή που η κάθεμια απο εμάς, κουβαλώντας ονειρα, καίλες, έρωτες, ιδρωμένα κορμιά, μουλιασμένα δάκτυλα με χλώριο και πρησμένα μάτια απο το pc ενώνονται και σεβόμενες η μία την άλλη, φτιάχνουν αυτό που ζούμε 4 χρόνια τωρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για κάθε στιγμή , για κάθε σου ανασφάλει, για κάθε καήλα, γιατι όλα αυτά μαζι, φτιάχνουν τον δικο ΜΑΣ ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ..
περί ορέξεως. σεξ παντού; σεξ παντού! MSN? msn...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε βρίσκω σε καλό δρόμο πάντως