Λοιπόοον, να 'μαι πάλι μετά από πολύ καιρό. Όχι, η ονειροπόλα δεν σταμάτησε να ονειρεύεται, αντιθέτως θα έλεγα, τώρα ονειρεύομαι πιο πολύ από ποτέ. Και έχω άπλετο χρόνο γι'αυτό. Και μόνο το 2ωρο που κάνω για να κατέβω καθημερινά σχεδόν Αθήνα με την συγκοινωνία, είναι αρκετό για να φτιάξω στο μυαλό μου ένα τετραήμερο ταξίδι κάπου στην Ευρώπη ή την διακόσμηση του ιδανικού μου σπιτιού. όπως έλεγε όμως και ο Χατζηγιάννης, μόνο στα όνειρα μπορώ να τα αγγίξω (όχι, δεν ακούω μωλέεε, αλλά και ποιος δεν το ξέρει αυτό το άσμα?). κάπου εδώ θέλω να πω δημοσίως (!) ένα ταπεινό συγγνώμη για την συνεχή μου αργοπορία σε όποια ραντεβού έχω στην Αθήνα, δεν μπορούσα ποτέ να οργανώσω καλά τον χρόνο μου (δεν θα αρέσει νομίζω αυτό στον μελλοντικό μου εργοδότη ε?). Το βλέμμα κουταβιού που ζητάει γκαλίτσα και φαγάκι με τα κατεβασμένα αυτιά είναι ένα από τα κόλπα μου όταν φτάνω μετά από μισή ώρα, αλλά αρχίζει να μην πιάνει. Έτσι, τώρα τελευταία, αρχίζω και ψάχνω τρόπους διαφυγής βλέποντας το αγριεμένο βλέμμα των φίλων μου. Sorryyy..
πριν λίγο κοιτούσα κάποιες παλιές μου σημειώσεις, σκέψεις της στιγμής και βρήκα μια φράση που δεν μπορώ να θυμηθώ αν την άκουσα ή οτιδήποτε άλλο. κάτω-κάτω λοιπόν με μικρά γραμματάκια έγραφα "οι άνθρωποι πεθαίνουν από κοινή λογική". Κατευθείαν λοιπόν, μου ήρθαν στο μυαλό κοινές΄φράσεις τύπου "σκέψου λίγο λογικά", "λογικέψου" και άλλα τέτοια.. Δεν λέω, αν δεν είχαμε λογική δεν θα μπορούσαμε να βάλουμε κάποια πράγματα σε τάξη ή να συνυπάρχουμε με άλλους "λογικούς" ανθρώπους γύρω μας. Αλλά, δεν το έχουμε παρακάνει νομίζετε??
η κοινή λογική έχει αρχίζει να μας κατακλύζει. Βάζοντας την παιδική μου φαντασία λοιπόν, σκέφτομαι την λογική ως μια μεγάλη ομάδα μικρών πλασμάτων, οι οποίες έχουν την μορφή μεγάλων σε ηλικία κυριών, με στρογγυλά γυαλιά, αγριεμένα μάτια με έντονο βλέμμα αυστηρής κριτικής που κυκλοφορούν γύρω μας και επιβλέπουν κατά πόσο εφαρμόζονται οι κανόνες (η κοινή λογική θα έλεγε εδώ οτι είμαι τρελή και παλαβή που σκέφτομαι τέτοιες μπούρδες). Αnyway, αυτό που θέλω να πω είναι οτι θα ήταν ωραίο αν αφήναμε την κοινή λογική στην άκρη λίιιιιιιιιγο συχνότερα. Ατά τα ουτοπικά από εμέ. (πολύ έγραψα, κουράστηκα πάλι)
